5. Van Albanië naar Griekenland

Albanië
Na 5 dagen op t strandje van Bunec te zijn geweest, willen we toch weer verder. Boven aan t strandweggetje is een kraantje rechtstreeks uit de bron. Daar wassen we lekker onze haren uit en spoelen al t zout van de zee af. De weg is weer prachtig! We rijden naar Sarandë, een grote stad gelegen in een mooie baai. Hier doen we boodschappen en smikkelt Anna-Beitske van het lang beloofde ijsje. We relaxen op het stadsstrand en nemen een duik in de zee die nog wel fris is. We rijden door naar het daaronder gelegen schiereiland en eten een hapje bij het prachtige Paradise Beach in Ksamil. We mogen daar blijven staan voor de nacht, maar Douwe wil nog een klein stukje verder rijden naar een ander strandje. We rijden in het donker, maar dan wordt de weg een zandweggetje en ineens een stuk slechter. We stoppen maar en brengen aan de kant van de weg de nacht door onder luid geblaf van wat honden. De volgende ochtend worden we wakker met om ons heen wel meer dan 100 koeien die ook nog eens tegen de camper aan staan te schurken!! Geweldig om zo wakker te worden. Iets verder ligt het erf van de boer met wat eenvoudige hutjes. Op onze ochtendwandeling vindt Douwe t paadje naar t strandje waar hij heen wilde. Na een half uur bereiken we Diaporit Beach, een desolaat zandstrand, waar ook Anna-Beitske zelf en met veel plezier echt de zee in kan rennen, eindelijk na al die mooie kiezelstranden. In de middag zitten we lekker tussen de koeien, wat heerlijk rustgevend is.

Aan t eind van het schiereiland ligt Nationaal Park Butrint met oude Griekse, Romeinse en Ottomaanse overblijfselen. Het amfitheater is schitterend en ook de poorten en de bossen waarin de overblijfselen van de oude stad liggen. We wandelen rond en wanen ons Cleopatra en Caesar. We blijven 2 nachten op de parkeerplaats aan het water staan, naast een vlot (pontje) dat over het Vivarikanaal heen en weer vaart. Als het pontje ‘s nachts niet vaart, ligt t in t midden van t water en wordt er vanaf gevist. Pal voor ons wordt een hele grote partij vis een oude Duitse melkwagen ingeladen vanaf een klein houten vlotje en naar Tirana gebracht. We nemen t pontje en hoeven nog maar een paar kilometer naar Griekenland te rijden. Dag mooi en interessant Albanië!

Griekenland
Nog voor we Griekenland in rijden bezoeken we eerst een taxfree shop. Aan de Griekse kant van de grens lopen we naar het loket om onze papieren te laten zien. Anna-Beitske heeft meteen door dat de vlaggen hier anders zijn. Aangezien wij niet zo heel veel voorbereidingen hebben getroffen, moeten we toch weer in elk land raden wat de munteenheid is. De Grieken blijken nog steeds de euro te hebben...

We stoppen bij het eerste het beste strandje dat we zien met een speeltuin, want AB vindt het daar wel weer eens tijd voor worden. Het is een beachclub waar 2 schilders bezig zijn om het op te knappen voor het zomerseizoen. Wij zijn de enigen en het is onze eerste duik in de Ionische Zee. Af en toe komen er Grieken langs om ook maar hun eerste duik te nemen. Zo ook een oudere man die voor onze neus een skinnydipje neemt, een echte Griekse adonis. Ook een stelletje met 2 kleine meisjes, die het supermarktje in het dorp verderop runnen en het hele jaar door 365 dagen moeten werken. Een zoontje met zijn vader, die eigenlijk elektricien is, maar door de crisis sinds 2009 zijn vak niet kan uitoefenen en nu met een kippenpoot op verse octopus vist en 2500 mandarijnbomen heeft.

De volgende dag vervolgen we de kustweg naar t zuiden. AB ziet een hele grote speeltuin in Platania, daar moeten we dus ook even stoppen. Platania is een stad met heel veel grote veerbootlijnen, nationaal en internationaal. Lauwersoog is er niks bij. We gaan voor het eerst op zoek naar een camping, want het is tijd voor -jawel- de belastingaangifte en daar hebben we rust en betrouwbaar internet voor nodig. Vlak voor Plataria vinden we er eentje waar we aan zee kunnen staan en ineens hebben we buren, andere Europese reizigers. AB vindt de 2 Duitse buurjongetjes wel interessant en zij ons ook. Na 2 dagen camping gaan we door en de mensen moeten wel lachen als we zeggen dat we naar het volgende dorp, Plataria gaan, 10 km verderop. Achter Plataria ligt Sivota waar je van een strandje, Mpela Braka, kan waden naar t eilandje wat er achter ligt. Het voelt als wadlopen zonder modder.

We rijden naar het strand van Arillas, een lang smal zandstrand, in een baai met een pittoresk haventje en besluiten daar te blijven. We vermaken ons goed op het fijne zandstrand! Het is wel fijn dat het zomerseizoen nog niet begonnen is. Het is nog rustig, af en toe komen er wat lokalen om ook een duik te nemen en verderop krijgt een schoolklas gymles op het strand. Na 2 dagen rijden we weer verder, prachtig een vallei door, waar een schildpad toch nog best wel snel de weg oversteekt. We lunchen in het idyllische Parga -ons als ‘must’ door de douanebeambte aangeraden- en eten echte Griekse pita gyros. We rijden door en na een lang zandstrand met heel veel accomodaties vinden we om de hoek weer een mooi plekje op een wat ruiger stukje strand met prachtige rotsen in t water en heel veel mooie visjes. Als Douwe een steen optilt kruipt er een schorpioen onder vandaan. Dus naast het genieten van de prachtige vuurvliegjes moeten we oppassen voor ook andere dieren.

Sinds Albanië is ook de zomer in aantocht. De middagen zijn zo heerlijk warm, soms wel heet, dat een verkoelend duikje in de nog frisse zee wel erg lekker is. De avonden koelen fijn af. Dan is het helemaal niet verkeerd om een prachtige kustroute te rijden met groene heuvels en mooie valleien en baaien! Het is fijn om op het strand te zijn, maar het is ook erg genieten van de schoonheid van de natuur als we aan het rijden zijn!

Lefkas - verjaardagseiland
Om mijn verjaardag te gaan vieren, heb ik Lefkas (Lefkada) uitgezocht. Een eilandje in de Ionische Zee, dat we bereiken door over een kleine korte drijvende brug te rijden. We vragen aan een local, nouja, een van origine Britse vrouw die een opvang voor zwerfhonden runt, wat een mooi strand is en ze verwijst ons naar Kathisma, een prachtig wit kiezelstrand omgeven door hoge groene heuvels, ‘misschien wel t mooiste strand ter wereld,’ voegt ze er aan toe. De volgende ochtend word ik verrast met een verjaardagsontbijt met kaarsjes, een prachtige zelfgemaakte slinger, cadeautjes en luid gezang van Douwe en ABtje. We brengen de dag luierend door in de hangmat, in de zee en beachballend op het strand met mijn net nieuw gekregen beachbalsetje. We drinken cocktails met de nog uit Albanië meegenomen Raki en Douwe verzorgt het eten, lekkere broodjes cheeseburgers.

De volgende ochtend rijdt Douwe ons, terwijl AB en ik nog lekker boven in bed liggen, naar de Kloof van Melissa voor mijn verjaardagsochtendwandelingetje. Het is een prachtige wandeling door een groene kloof, waar we geen mens tegenkomen, over kleine houten en stenen bruggetjes tot genoegen van AB en langs een serie oude watermolens. Na de wandeling rijden we naar Porto Katsiki. Onderweg smullen we hoog op een terras in de bergen van een verjaardagssinaasappeltaartje. Porto Katsiki is een witte hoge klif met een wit kiezelstrand en een azuurblauwe zee. Het is er schitterend mooi. We zijn de enigen die daar de nacht doorbrengen en dat doen we dansend op de klif onder de sterren in het maanlicht met mijn cadeautje, onze eerste fles Griekse ouzo. Magnifiek! ‘s Ochtends doen we rustig aan, totdat ineens een mannetje komt die zegt dat we 5 euro moeten betalen om te parkeren, voor de grote, lege parkeerplaats die aangelegd is voor 2,6 miljoen euro, gedoneerd door de Europese Unie. We besluiten maar iets verderop te ontbijten met nog steeds mooi uitzicht op de klif.

Dan is het tijd om door te rijden naar het zuidelijkste puntje van Lefkas. Daar komen we via een heel klein paadje en lunchen we pannenkoeken hoog op de rotsen met overal de zee om ons heen en waarschijnlijk ook heel veel dolfijnen. ‘s Middags rijden we dwars over het eiland naar de oostkust naar Nidri. Het eiland is prachtig om overheen te rijden: groene heuvels, hoge kale bergen en groene valleien wisselen elkaar af; kleine bergdorpjes, heel veel mooie verscheidene strandjes in prachtige baaien en toeristische badplaatsjes en mooie stadjes. Zo ook Nidri, we komen van hoog aangereden en zien de prachtige groene natuurlijke haven, een favoriete plek van veel zeezeilers. We eten heerlijk verse tonijn en sardientjes in een Griekse taverne wat verderop met uitzicht over de baai. Na het eten gaan we door naar de watervallen van Dimosari waar we ons kampement opslaan aan het stromende water. Het blijft wel altijd oppassen voor grote glibberige lange slangen, waarvan we er onderweg al een paar hebben gezien!! Vanaf hier wandelen we de volgende morgen naar de watervallen door de kloof en nemen nog een heerlijke koude douche onder de tientallen meters hoge schitterende waterval! Zo genieten we enorm op dit heerlijke verjaardagseiland... en blijft Anna-Beitske maar zingen “Lang zal mama leven...”